Asset Publisher Asset Publisher

natura 2000

Zgodnie z wprowadzeniem w życie dyrektyw unijnych (Dyrektywa 2009/147/WE z 30 listopada 2009 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa - "Ptasia" oraz Dyrektywa 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - "Siedliskowa"), oraz Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody, powstały nowe formy ochrony przyrody zwane obszarami NATURA 2000

Program NATURA 2000 ma na celu wytypować obszary o najwyższych walorach przyrodniczych. Pod względem ornitologicznym Lubelszczyzna jest jednym z najciekawszysch regionów w Polsce.

W poniższej tabeli nr 1 zestawiono najważniejsze informacje dotyczące NATURY 2000, przedstawiono również krótką charakterystykę.

 

Tab. 1 Obszary NATURA 2000 na terenie Nadleśnictwa Sobibór.

Obszar NATURA 2000

Powierzchnia
gruntów LP (łącznie ze współwłasn.) [ha]

Położenie

Charakterystyka

Dolina Środkowego Bugu

1094,27

Odcinek doliny Bugu 
między 
Włodawą na północy
 i Siedliszce na południu

Ostoja ptasia o randze europejskiej 
E 67, gdzie występuje co najmniej 7 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej i 10 z Polskiej Czerwonej Księgi; bogata flora roślin naczyniowych w tym gatunków rzadkich i zagrożonych w Polsce

Poleska Dolina Bugu

101,14

W dolinie rzeki Bug w rejonie
między 
Zbereżem na północy
a Siedlisze na południu

Jedna z niewielu zachowana w stanie niezmienionym dolin dużych rzek europejskich, zidentyfikowano tu 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG (zajmujących 70% powierzchni), bogate populacje owadów, płazów i drobnych ssaków (14 gatunków z Załącznika I Dyrektywy Rady w tym 7 gatunków motyli),
Dolina jest uważana za korytarz ekologiczny o randze europejskiej

Lasy Sobiborskie

8173,97

Obejmuje trzy fragmenty
dużego kompleksu leśnego
położonego we wschodniej część
 Pojezierza
 Łęczyńsko-Włodawskiego

Stwierdzono 14 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG
(zajmujących ponad 17% powierzchni),
zachowane w bardzo dobrym stanie 
fragmenty torfowisk wysokich i przejściowych, 16 gatunków cennych ssaków, owadów i płazów z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG

Podpakule

9,16

Nadleśnictwo Sobibór, 
oddział 395

Zespół zarastających powyrobiskowych zbiorników o pow. ok. 0,7 ha, zajmujących płytką nieckę. Przedmiotem ochrony jest strzebla błotna (ryba z rodziny karpiowatych).

Serniawy

38

Nadleśnictwo Sobibór, 
obręb Dubeczno w oddz. 421, 422 i 429

Dobrze wykształcony grąd ze starodrzewem dębowym w wieku około 200-220 lat, najprawdopodobniej pochodzenia naturalnego. Występują tu chronione gatunki zwierząt (bocian czarny, orlik krzykliwy, muchołówka mała, muchołówka białoszyja, dzięcioł czarny, dzięcioł średni) oraz kilkanaście gatunków roślin objętych ochroną. 

Krowie bagno

242,23

Pozostałości jednego z największych niegdyś w polskiej części Polesia kompleksu torfowiskowego.

Około 50% obszaru zajmują rodzaje siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Spośród 6 zidentyfikowanych rodzajów najcenniejsze są łąki trzęślicowe. Występują tu 3 gatunki motyli z Załącznika II Dyrektywy Rady.

RAZEM

9416,54

 

 


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze

Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze

Krótka lektura dotycząca byłego obozu zagłady w Sobiborze

Po wybuchu II wojny światowej i zakończeniu działań wojennych na terenach Polski, Niemcy rozpoczęli okupację ziem polskich i przystąpili do reorganizacji każdej sfery życia i gospodarki. Polska została podzielona na dystrykty m.in. Dystrykt Lubelski, do którego należały tereny obecnego Nadleśnictwa Sobibór. To tutaj władza stworzyła szereg zbrodniarskich ośrodków. W 1942 roku przy stacji kolejowej Sobibór powstał obóz zagłady, w którym dokonywano ludobójstwa. Od 1940 roku na terenach lasów sobiborskich mieściły się również obozy pracy m.in. w Krychowie, Lucie i Osowie.
 
 
Siedziba Nadleśnictwa Sobibór w roku 1939 mieściła się tuż przy torach kolejowych relacji Lublin-Chełm-Włodawa, przy stacji Sobibór. To właśnie w sąsiedztwie ówczesnej bazy nadleśnictwa w roku 1942 powstał niemiecki obóz zagłady. Odpowiedź na pytanie, „dlaczego Sobibór?” jest dość prosta. Było to miejsce słabo zaludnione, oddalone od najbliższej wsi o 2,5 km. Sprzyjające ukształtowanie terenu: z trzech stron sosnowy las, (częściowo porastający również północną i zachodnią część wybranego terenu). Dalej naturalną barierą była rzeka Bug, oddalona o 3-4 km na wschód oraz szeroki pas bagien, który rozlegał się od północy i zachodu. Jedynie na południe od obozu rozciągał się otwarty teren. Przy budowie oprócz ukształtowania terenu wykorzystano również istniejącą już infrastrukturę. Przebudowano jeden z torów, aby bezpośrednio prowadził do środka obozu. Oprócz tego zaadaptowano również: siedzibę biura Nadleśnictwa Sobibór i agencję pocztową, gospodarstwo rolne leśniczego, tartak, kapliczkę.
 
Teren obozu został podzielony na trzy części. Na terenie obozu trzeciego, powstała komora gazowa, gdzie uśmiercano ludzi za pomocą tlenku węgla produkowanego przez silnik. Na przełomie marca i kwietnia 1942 roku do obozu przybywały pierwsze transporty. Od maja rozpoczęto w pełni proces zagłady. Na stałe około 600 więźniów pracowało w obozie, przy jego utrzymaniu, pozostali byli mordowani. Pracujący osadzeni podjęli próbę stawienia oporu i tak 14 października 1943 r. w obozie wybuchło powstanie. Wielu osobom udało się uciec na skutek tego wydarzenia, do końca wojny przeżyło 46 spośród powstańców. Po buncie Niemcy podjęli decyzję o likwidacji obozu. Ostatnim etapem po rozbiórce całej infrastruktury było zasadzenie lasu sosnowego. Pozostała jedynie odremontowana siedziba byłego wówczas Nadleśnictwa Sobibór oraz kilka baraków.
 
Obecnie przyjmuje się, że 180 000 Żydów zostało zamordowanych w obozie zagłady w Sobiborze. Ponad połowa ofiar to Żydzi polscy, pozostali byli obywatelami różnych państw. Wśród zamordowanych byli również Romowie.
 
Dalej przebywali tam pracownicy pełniący służbę przymusowej pracy, nadzorowani przez Niemców i Ukraińców. W latach 1944–1947 dawna obozowa rampa oraz wspomniane budynki były wykorzystywane przez władze komunistyczne do wysiedleń ludności ukraińskiej ze wschodniej części Lubelszczyzny. 
 
Dziś zarówno lasy jak i budynki w zarządzie Nadleśnictwa Sobibór znajdują się na terenach byłego obozu zagłady. Pracownicy codziennie, przez biurowe okna oraz w drodze do pracy spoglądają w kierunku Muzeum i Miejsca Pamięci w Sobiborze.