Wydawca treści
Rezerwaty przyrody
Na terenie Nadleśnictwa Sobibór utworzono 7 rezerwatów przyrody o łącznej powierzchni prawie 1700 ha.
W granicach rezerwatów znajdują się wszystkie śródleśne jeziora i najciekawsze przyrodniczo tereny.
Rezerwat „Małoziemce"
Rezerwat faunistyczny mający na celu ochronę jednej z największych kolonii czapli siwej na Lubelszczyźnie. Powstał w 1988 roku, obejmuje trzy oddziały lasu przylegające od wschodu do linii kolejowej Chełm – Włodawa. Czaple zbudowały tutaj na olchach, sosnach i grabach około 80 gniazd, z których część zajmowana jest regularnie. W części środkowej rezerwatu na obrzeżu lasu rosną dwa okazałe pomnikowe dęby. Powierzchnia rezerwatu wynosi 37,99 ha.
Rezerwat „Trzy Jeziora"
Rezerwat torfowiskowy utworzony w 1996 roku w celu ochrony bardzo zróżnicowanych zbiorowisk torfowiskowych, wodnych oraz leśnych. Występuje tutaj wiele rzadkich gatunków roślin (głównie torfowiskowych) oraz zwierząt. Na terenie rezerwatu leżą jeziora: Brudno (pow. 41,10 ha) i Płotycze (17,16 ha), które z sąsiadującym od strony północno- zachodniej jeziorem Brudzieniec stanowią jeden system hydrologiczny. Jeziora są otoczone i połączone ze sobą rozległymi torfowiskami. W jeziorze Płotycze występuje rzadka roślina mięsożerna aldrowanda pącherzykowata. Powierzchnia rezerwatu wynosi 751,37 ha.
Rezerwat „Brudzieniec"
Rezerwat wodno - torfowiskowy utworzony w 1973 roku w celu ochrony zbiorowisk wodnych oraz podmokłych lasów. Zajmuje bezodpływową kotlinę śródleśną z dystroficznym jeziorem Brudzieniec (18,16 ha) w centrum. Wraz z rezerwatem „Trzy Jeziora" tworzy jeden obiekt ochronny (rezerwaty do siebie przylegają). Przedniotem ochrony są mało przekształcone zbiorowiska roślinności wodnej, bagiennej, torfowiskowej i leśnej oraz wiele gatunków roślin chronionych i rzadkich. Powierzchnia rezerwatu wynosi 36,61 ha.
Rezerwat „Żółwiowe Błota"
Rezerwat faunistyczny utworzony w 1988 roku w celu ochrony największej rozpoznanej populacji żółwia błotnego w Europie. Rezerwat obejmuje zarówno miejsca stałego przebywania żółwi (cieki, jeziora, stawy, torfowiska z oczkami wodnymi, olsy) jak i lęgowiska oraz miejsca zimowania. Szczególną opieką objęto lęgowiska (luki, zręby i uprawy z ubogą roślinnością napiaskową). Dla rezerwatu charakterystyczne jest zróżnicowanie zbiorowisk roślinnych. Dominują tutaj bagienne lasy brzozowo – olchowe, ale spory udział mają również bory sosnowe. Rezerwat jest miejscem występowania wielu rzadkich i zagrożonych gatunków roślin. Są wśród nich między innymi: wierzba lapońska i borówkolistna, brzoza niska, trzy gatunki rosiczek, lepnica litewska. Poza żółwiem błotnym rezerwat jest ostoją orlika krzykliwego, bociana czarnego, gągoła, bobra, wydry i wilka.
Rezerwat obejmuje między innymi 3 jeziora: Koseniec (26,67 ha), Perespa (28,41 ha), Wspólne (69,97 ha) oraz przylegające do nich zarastające byłe stawy ,,Zawołocze". „Żółwiowe Błota" stanowią dogodny obiekt obserwacji sukcesji na opuszczonych łąkach wsi Irkuck (aktualnie dominujące zbiorowisko – brzezina bagienna). Powierzchnia rezerwatu wynosi 724,08 ha.
Rezerwat „Jezioro Orchowe"
Rezerwat wodno – torfowiskowy utworzony w 1996 roku w celu ochrony zbiorowisk wodno – torfowiskowych z unikalną florą naczyniową. Przedmiotem ochrony jest stale podtapiane, wydłużone torfowisko wraz z dystroficznym jeziorem Orchowe (8,42 ha). W rezerwacie dominują torfowiska przejściowe, ich strefę okrajkową zajmują olsy lub zbiorowiska zaroślowe. Na torfowiskach występuje wiele ciekawych gatunków roślin (wierzba borówkolistna i lapońska, brzoza niska, trzy gatunki rosiczek). Od strony północnej z rezerwatem sąsiadują ubogie siedliska borów suchych z ciekawym runem porostowym. Powierzchnia rezerwatu wynosi 59,95 ha.
Rezerwat „Magazyn"
Rezerwat torfowiskowy utworzony w 1996 roku dla zachowania torfowisk niskich oraz podmokłych siedlisk leśnych. Część wschodnią rezerwatu stanowi rozległe, stale podtapiane turzycowisko z wyraźną strukturą kępiastą. W części zachodniej dominują bagienne siedliska leśne – olsy i bory mieszane wilgotne. Powierzchnia rezerwatu wynosi 51,98 ha.
Rezerwat „Serniawy"
Rezerwat leśny utworzony w 1965 roku chroniący stary drzewostan na siedliskach łęgowych, olsowych i grądowych. Urozmaiceniem leśnego krajobrazu jest niewielki strumień przepływający przez północną część rezerwatu. Poza wieloma pomnikowymi jesionami i dębami interesujące w rezerwacie jest runo leśne z wieloma rzadkimi gatunkami roślin. Do ciekawszych gatunków należą: żywiec cebulkowy i gruczołowaty, listera jajowata, wydmuchrzyca zwyczajna. Charakterystycznym elementem runa jest masowo rosnący bluszcz pospolity.
W rezerwacie gnieżdżą się rzadkie gatunki ptaków (muchówki mała i białoszyja), występuje tu również kilka gatunków ginących bezkręgowców. Powierzchnia rezerwatu wynosi 38,00 ha.
Najnowsze aktualności
NOWY REZERWAT W LASACH LUBELSKIEJ DYREKCJI
NOWY REZERWAT W LASACH LUBELSKIEJ DYREKCJI
Na terenie Nadleśnictwa Chotyłów powołano do życia rezerwat przyrody Sugry im. Janusza Szostakiewicza. Głównym celem ochrony będzie w tym miejscu zachowanie boru chrobotkowego Cladonio-Pinetum z bardzo rzadkimi gatunkami porostów.
Zarządzenie w tej sprawie zostało podpisane przez dr inż. Arkadiusza Iwaniuka, dyrektora Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Lublinie. „Z uwagi na unikatowe warunki siedliskowe terenu oraz bogactwo porostów i mchów obiekt w pełni spełnia definicję rezerwatu przyrody podaną w art.13 ust. I ustawy o ochronie przyrody” – czytamy w dokumencie.
Pierwsze pomysły dotyczące powstania rezerwatu przyrody „Sugry” pojawiły się pod koniec lat 90. minionego stulecia. Zapis o projektowanym rezerwacie znalazł się nawet w dokumentach urządzeniowych Nadleśnictwa Chotyłów na lata 2004-2013, ale dopiero w tym roku udało się uregulować kwestie związane z ustanowieniem nowej formy ochrony przyrody na tym terenie.
Do tej pory w granicach zarządzanych przez chotyłowskich leśników znajdowały się trzy rezerwaty przyrody o łącznej powierzchni 116 ha – „Dobryń”, „Czapli Stóg” oraz „Szwajcaria Podlaska”. Zajmujące powierzchnię nieco ponad 44 ha „Sugry” będą więc czwartym z kolei rezerwatem przyrody w tym nadleśnictwie i drugim rezerwatem w Polsce unikatowym pod względem zachowania klasycznie wykształconego boru chrobotkowego z rzadką i unikalną florą porostów, zaraz po rezerwacie „Bór Chrobotkowy” znajdującym się w Borach Tucholskich.
–Teren rezerwatu jest położony w całości w obrębie Leśnictwa Zabłocie. To przykład krajobrazów typowych dla tej części doliny Bugu. Na pewno będzie to cenny obiekt ochrony przyrody ze względu na charakter występującej tam roślinności – tłumaczy Piotr Musiał, nadleśniczy Nadleśnictwa Chotyłów.
Rezerwat przyrody „Sugry” im. Janusza Szostakiewicza leży w granicach Nadbużańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu oraz Transgranicznego Rezerwatu Biosfery Polesie Zachodnie. Ponadto teren ten podlega ochronie w ramach Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 w postaci obszaru Dolina Środkowego Bugu PLB060003.
W latach 2014-2016 prowadzone były na tym obszarze gruntowne badania fitosocjologiczne przez prof. Danutę Urban oraz dr Hannę Wójciak z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Badania naukowe wykazały dużą różnorodność cennych gatunków porostów, zarówno naziemnych jak i nadrzewnych. Stwierdzono występowanie niemal 70 gatunków tego typu organizmów. Kilka z nich jest objętych w naszym kraju ochroną gatunkową ścisłą, w tym włostka, będąca przedstawicielem rodzaju Bryoria, jeszcze do niedawna uznawana w Polsce za gatunek wymarły.
Powstanie nowego rezerwatu na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie to efekt wspólnych starań Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Lublinie, Nadleśnictwa Chotyłów, Urzędu Gminy w Kodniu oraz pracowników badawczych z lubelskiego Uniwersytetu Przyrodniczego. Podczas wielu spotkań z RDOŚ omawiano szczegółowy przebieg granic rezerwatu, kierunki ochrony i planowane działania gospodarcze zgodne z przedmiotem ochrony tego miejsca. Konsultacje oraz uzgodnienia między zainteresowanymi stronami zakończyły się sukcesem, dlatego możliwa była finalizacja kwestii związanych z utworzeniem rezerwatu „Sugry”.
Co oznacza utworzenie tej formy ochrony przyrody dla Nadleśnictwa Chotyłów? – Nie będziemy wykonywać na tym terenie planowych zadań gospodarczych, skupimy się przede wszystkim na utrzymaniu celu ochrony w zadowalającej kondycji – wyjaśnia nadleśniczy Musiał. –Jako, że wydzielenia, które weszły w skład rezerwatu przyrody nie miały zaplanowanych żadnych zadań gospodarczych w obowiązującym planie urządzania lasu dla Nadleśnictwa Chotyłów, nie można tu mówić o zmianach w kontekście realizacji założeń gospodarki leśnej. Będziemy obserwować stan zachowania celu ochrony i w razie konieczności podejmować działania ochronne – dodaje.
Zadowolenia z ustanowienia nowego rezerwatu przyrody na terenie lubelskiej dyrekcji nie kryje również dyrektor Zygmunt Byra. –Największym walorem związanym z powstaniem nowej formy ochrony przyrody w Nadleśnictwie Chotyłów jest możliwość zachowania unikatowej bioróżnorodności jaka występuje na tym obszarze. Utworzenie rezerwatu pozwoli także na obserwację zmian jakie będą zachodzić na przestrzeni lat, a jego teren będzie mógł być wykorzystywany jako doskonały obiekt do badań naukowych.
Więcej informacji o nowym rezerwacie na stronie internetowej RDOŚ w Lublinie.
Nazwa nowoutworzonego rezerwatu pochodzi od nazwy nieistniejącej już miejscowości. Osada o nazwie Suhre lub Suchry powstała na początku XIX wieku jako osada młynna. W tamtym czasie na Bugu było dużo młynów pływających. Stanowiła ona własność prywatną. Liczyła wtedy 3 domy i 21 mieszkańców. Przed II wojną światową we wsi było już 13 domów. Po latach, w tym miejscu pozostała tylko jedna chałupa z zapadłym dachem, bez okien oraz wyłączona z użytkowania betonowa studnia.
Rezerwat będzie nosił imię Janusza Szostakiewicza, głównego inicjatora jego utworzenia. Janusz Szostakiewicz był z wykształcenia leśnikiem i orędownikiem ochrony przyrody. Przez 35 lat związany zawodowo z resortem środowiska. Inicjator powołania wielu form ochrony przyrody na terenie północnej Lubelszczyzny, w tym Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu, wielu rezerwatów i pomników przyrody. Jeden z pomysłodawców powstania Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie".